پودر های خاموش کننده در کپسول آتش نشانی را بر اساس آنکه ماده اصلی آنها چه بوده و برای مبارزه با چه حریقی مناسب باشد به انواع گوناگونی تقسیم کرده اند ، که مهمترین آنها عبارتند از :
1 - پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین ) 4 - کلرید پتاسیم
2 - بی کربنات پتاسیم 5 - فسفات آمونیوم
3 - بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره 6 - مانکس
پودر بی کربنات سدیم ( جوش شیرین ) :
این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B (مایعات قابل اشتعال ) و C (گازهای قابل اشتعال ) و همچنین نوع E (تجهیزات الکتریکی برق دار تا ولتاژ معین) مناسب است . پودر شیمیایی معمولی تا 97 در صد از بی کربنات سدیم تشکیل شده است .
بی کربنات پتاسیم :
این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
بی کربنات پتاسیم با بنیان اوره :
این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
کلرید پتاسیم :
این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع B و C و E مناسب است .
فسفات آمونیوم :
این پودر برای مبارزه با آتش سوزی های نوع A (مواد جامد قابل اشتعال ) و نوع B و نوع C همچنین تجهیزات الکتریکی برق دار (تا ولتاژ معین) مناسب است .
به این پودر ، پودر چند حالته نیز گفته می شود . این پودر A.B.C نیز معروف است و خاموش کننده های محتوای آن به طور معمول با درج حروف A.B.C نشانه گذاری می شوند .
مانکس :
این پودر ترکیبی از اوره و بی کربنات یا کربنات دو پتاس است . در مقایسه با سایر پودر ها به مراتب موثرتر است .
اثر بسیار موثر خاموش کنندگی این پودر بیشتر از این نظر است که در اثر حرارت آتش به سرعت تجزیه شده و به ذرات حتی کوچکتراز 1/. میکرون تبدیل می شود .
این امر نشان دهنده قدرت فراوان پخش شدن پودر مذبور است . از دیگر خصوصیات بارز این پودر سازگاری آن با کف پروتئینی می باشد که به نوبه خود در عملیات اطفای تو ام با کف و پودر بسیار حائز اهمیت است.
نکات مربوط به شارژ کپسول آتش نشانی:
کارگاه های شارژ خاموش کننده و کپسول آتش نشانی حریق قبل از بکارگیری پرسنل باید توسط کمیسیون فنی و صلاحیت اتحادیه صلاحیت مهارت پرسنل خود اطمینان حاصل فرمایند که در غیر اینصورت مجاز به فعالیت در کارگاه های شارژ نمی باشند. همچنین تعمیر و تعویض قطعات کپسول های آتش نشانی و حمل و نقل آنها عهده مالک آن می باشد.
کارگاه های آموزش اصول شارژ کپسول های آتش نشانی در برابر عملکرد صحیح خاموش کننده و کلیه متصدیان و پرسنل کارگاههای شارژبایستی ضوابط و اامات این دستورالعمل را بطور کامل سرلوحه کار خویش قرار دهند.
برای تست کپسول آتش نشانی کلیه پرسنل کارگاه شارژ می بایستی از تجهیزات و روش کاری استاندارد استفاده نمایند.
حداقل ارتفاع مجازسقف کارگاه شارژ باید 3 متر باشد.
همچنین تمام کپسول های آتش نشانی هر چند وقت یک بار باید به صورت دائم بررسی و چک شود که این زمان میتواند به صورت ( ماهیانه، سه ماهه، شش ماه و یا سالانه) باشد که بستگی به کپسول آتش نشانی دارد و هنگام شارژ و بررسی آنها باید فقط از همان نوع پودری که سازنده آن کپسول توصیه کرده است استفاده شود و نکاتی که در مورد شارژ روی دستگاه نوشته شده است رعایت شود تا مشکلی برای کپسول در موقع اطفاء حریق پیش نیاید.
استفاده از وسایل حفاظت فردی استاندارد و مناسب با توجه به مخاطرات محل شامل کفش ایمنی، لباس کار،ماسک و …. به هنگام شارژ کپسول آتش نشانی ضروریست.
یک خاموش کننده های آتش باید از لحاظ ظاهری و کلیه قطعات خاموش کننده ، تست بدنه هیدرواستاتیک بررسی شود
در صورت نیاز به مراکز دارای پروانه صلاحیت ارجاع گردد
هر کارگاه شارژ باید دارای پروانه صلاحیت ازاداره استاندارد تست بدنه سیلندرهای تحت فشارهیدرواستاتیک باشد.
کلیه متصدیان حتما نسبت به اخذ وارسال سیلندرهای تحت فشار که نیاز به تست بدنه دارد به مراکز مجاز و دارای پروانه صلاحیت باید مراجعه کنند.
فقط کارکنان صلاحیت داروآموزش دیده میتوانند سیلندرهای تحت فشارراحمل، استفاده کنند.
کلیه کارگاههای سرویس و کنترل و شارژو تست کپسول های آتش نشانی باید سطح زمین فعالیت نمایند و کارگاه های شارژ زیرزمینی مجاز نمی باشند.
حداقل ارتفاع مجازسقف کارگاه شارژسه متراست
محل قرار گیری کارگاه های شارژ در مجاورت اماکن تجمعی، مسی، بیمارستانها، مراکزتجاری، مدارس، جایگاه سوخت وممنوع می باشد و حداقل بایستی به شعاع211 متراز آنها فاصله داشته باشد.
نکته : پودر های کپسول های آتش نشانی به هیچ عنوان نیاز به تعویض ندارد و فقط زمانی پودر کپسول تعویض میشود که بر اثر مرور زمان پودر داخل کپسول سفت شده باشد.
درباره این سایت